Μόναχο, 22 Ιουλίου 2025

Συμπληρώνονται σήμερα 9 χρόνια από την αιματηρή επίθεση στο εμπορικό κέντρο Olympia στο Μόναχο, όταν ένας 18χρονος ένοπλος σκόρπισε το θάνατο, αφαιρώντας τη ζωή εννέα νέων ανθρώπων και τραυματίζοντας δεκάδες ακόμη. Το γεγονός αυτό παραμένει βαθιά χαραγμένο στη συλλογική μνήμη της Γερμανίας και της παγκόσμιας κοινότητας, ως μία υπενθύμιση των κινδύνων του μίσους και της ριζοσπαστικοποίησης.

Η Επίθεση

Στις 22 Ιουλίου 2016, λίγο πριν τις 6 το απόγευμα, ο δράστης – με ρίζες στο Ιράν αλλά μεγαλωμένος στη Γερμανία – άνοιξε πυρ έξω από ένα κατάστημα φαστ φουντ, πριν κινηθεί μέσα στο εμπορικό κέντρο. Η επίθεση διήρκεσε περίπου μία ώρα, προκαλώντας χάος, τρόμο και θλίψη.

Οι περισσότεροι από τους νεκρούς ήταν έφηβοι με μεταναστευτικό υπόβαθρο, γεγονός που φώτισε τον ξενοφοβικό και ρατσιστικό χαρακτήρα της επίθεσης. Ο δράστης είχε ιστορικό ψυχικών διαταραχών και ήταν επηρεασμένος από άλλες μαζικές δολοφονίες, κυρίως εκείνες με ακροδεξιό υπόβαθρο.

Μνήμη και Τιμή

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε σήμερα στον χώρο του μνημείου έξω από το εμπορικό κέντρο Olympia, για να τιμήσει τη μνήμη των εννέα νέων ανθρώπων που έπεσαν θύματα της αδιανόητης βίας εκείνο το απογευματινό του Ιουλίου, πριν εννέα ακριβώς χρόνια. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, οικογένειες, μαθητές, εκπρόσωποι της κοινότητας, όλοι με σκυμμένα κεφάλια, κρατώντας λουλούδια και δάκρυα στα μάτια, στάθηκαν σιωπηλά μπροστά από τις φωτογραφίες των παιδιών.

Ο δήμαρχος του Μονάχου Dominik Krause, σε δηλώσεις του, τόνισε πως «εννέα ζωές χάθηκαν άδικα, εννέα οικογένειες καταστράφηκαν. Η επίθεση αυτή ήταν μια επίθεση στην ανοικτή και δημοκρατική μας κοινωνία».

Η συγκίνηση ήταν διάχυτη, καθώς οι οικογένειες των θυμάτων, γονατισμένες από τη θλίψη αλλά αξιοπρεπείς, παραμένουν εννέα χρόνια μετά ανήμπορες να συμβιβαστούν με την απώλεια. «Δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην τους σκεφτώ», δήλωσε μία μητέρα, κρατώντας τη φωτογραφία του γιου της σφιχτά στην αγκαλιά της, σαν να προσπαθούσε να τον φέρει πίσω, έστω για μια στιγμή.

Είναι στιγμές που ο χρόνος δεν γιατρεύει, απλώς βαθαίνει την αίσθηση της απουσίας. Η σημερινή μέρα δεν ήταν απλώς μια τελετή· ήταν μια κραυγή ενάντια στη λήθη. Μια υπόσχεση ότι τα εννέα αυτά νέα παιδιά δεν θα ξεχαστούν ποτέ – ούτε τα ονόματά τους, ούτε τα όνειρά τους, ούτε το άδικο τέλος τους.

Ένα μήνυμα ενάντια στο μίσος

Η επίθεση στο Μόναχο δεν ήταν απλώς μία πράξη τυφλής βίας, αλλά μια στοχευμένη ενέργεια με ιδεολογικό υπόβαθρο. Τόσο οι αρχές όσο και οι κοινωνικές οργανώσεις υπογραμμίζουν την ανάγκη για συνεχή αγώνα ενάντια στην εξτρεμιστική βία, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Η εκπαίδευση, η κοινωνική συνοχή και η ψυχική υγεία είναι οι άξονες πάνω στους οποίους στηρίζεται η πρόληψη τέτοιων φαινομένων. Η επίθεση στο Μόναχο μας θυμίζει ότι η σιωπή απέναντι στο μίσος είναι συνενοχή.

Εννέα φωνές που δεν σίγησαν ποτέ

Εννέα νέοι άνθρωποι χάθηκαν τόσο πρόωρα: φίλοι, αδέλφια, παιδιά. Οι φωνές τους δεν έχουν σιγήσει. Μέσα από τη μνήμη, τις πράξεις και τη συλλογική ευθύνη, συνεχίζουν να ζουν.