Η 25η Μαρτίου 1821 αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σταθμούς της ελληνικής ιστορίας. Είναι η ημέρα που σηματοδοτεί την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, έναν αγώνα που στόχο είχε την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και την ανάκτηση της ελευθερίας του ελληνικού έθνους. Η σημασία της ημέρας αυτής παραμένει αδιαμφισβήτητη, καθώς αναδεικνύει την αντοχή, το πάθος και την αφοσίωση των Ελλήνων στην ανεξαρτησία τους.

Οι προετοιμασίες για την επανάσταση είχαν ξεκινήσει χρόνια πριν, με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας το 1814 στην Οδησσό από τους Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ και Εμμανουήλ Ξάνθο. Η μυστική αυτή οργάνωση είχε ως σκοπό τη διάδοση των επαναστατικών ιδεών και τη στρατολόγηση αγωνιστών που θα συμμετείχαν στον εθνικό ξεσηκωμό. Οι Φιλικοί κατάφεραν να κινητοποιήσουν μεγάλες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού, μεταξύ των οποίων προκρίτους, κληρικούς και οπλαρχηγούς, ώστε να οργανωθεί η επανάσταση σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.

Στις 25 Μαρτίου 1821, σύμφωνα με την παράδοση, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στη Μονή της Αγίας Λαύρας, ευλογώντας τα όπλα των αγωνιστών και δίνοντας το σύνθημα για τον αγώνα. Στην πραγματικότητα, οι επαναστατικές ενέργειες είχαν ξεκινήσει νωρίτερα, ήδη από τον Φεβρουάριο του 1821, όταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης πέρασε τον ποταμό Προύθο και ξεκίνησε την εξέγερση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες. Ωστόσο, η Πελοπόννησος αποτέλεσε το βασικό θέατρο των πρώτων επιτυχιών των Ελλήνων, με την άλωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου 1821 να αποτελεί ένα από τα πρώτα σημαντικά γεγονότα του Αγώνα.

Η επανάσταση δεν ήταν ένας εύκολος δρόμος. Οι Έλληνες αντιμετώπισαν υπέρτερες δυνάμεις, καθώς ο Οθωμανικός στρατός ήταν πολυάριθμος και καλά οργανωμένος. Επιπλέον, οι εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των επαναστατών απείλησαν τη συνοχή του αγώνα, ενώ η έλλειψη εφοδίων και οικονομικών πόρων δυσχέραινε την κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, η αποφασιστικότητα των αγωνιστών και η στρατηγική ηγετών όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και άλλοι, οδήγησαν σε μεγάλες νίκες, όπως η Άλωση της Τριπολιτσάς το 1821 και η νίκη στο Χάνι της Γραβιάς το 1822.

Η συμβολή των φιλελλήνων υπήρξε επίσης καθοριστική, καθώς πολλοί Ευρωπαίοι, εμπνευσμένοι από τις αρχές της Επανάστασης και τον θαυμασμό τους για την αρχαία Ελλάδα, προσέφεραν υλική, πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη. Ο Λόρδος Βύρων, ένας από τους πιο διάσημους φιλέλληνες, αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα και πέθανε στο Μεσολόγγι το 1824, ενισχύοντας το διεθνές ενδιαφέρον για την ελληνική υπόθεση.

Η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων – της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας – ήταν καθοριστική για την εξέλιξη της επανάστασης. Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827 αποτέλεσε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς ο συμμαχικός στόλος κατέστρεψε τον οθωμανικό και αιγυπτιακό στόλο, ενισχύοντας σημαντικά τις ελληνικές θέσεις. Τελικά, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830, αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους, θέτοντας τα θεμέλια για τη σύγχρονη Ελλάδα.

Σήμερα, η 25η Μαρτίου είναι ημέρα εθνικής υπερηφάνειας και τιμής σε εκείνους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία. Η διπλή γιορτή, τόσο της Επανάστασης όσο και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, υπενθυμίζει τις αξίες της πίστης, της ενότητας και της θυσίας. Οι εορτασμοί περιλαμβάνουν παρελάσεις, εκδηλώσεις και δοξολογίες, ενώ το μήνυμα της ημέρας παραμένει διαχρονικό: η ελευθερία κερδίζεται με αγώνα, θάρρος και αφοσίωση στις αρχές της πατρίδας και της δικαιοσύνης.