Το Πρότυπο της Ναζιστικής Βαρβαρότητας

Το Νταχάου, το πρώτο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία, υπήρξε ένα ζοφερό σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας. Ιδρύθηκε στις 22 Μαρτίου 1933, μόλις 52 ημέρες αφότου ο Αδόλφος Χίτλερ έγινε καγκελάριος, και λειτούργησε ως πρότυπο και εκπαιδευτικό κέντρο για τα μετέπειτα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η Ιστορία του Στρατοπέδου

Το στρατόπεδο, που επιλέχθηκε από τον Χάινριχ Χίμλερ, βρισκόταν στα περίχωρα της πόλης Νταχάου, κοντά στο Μόναχο, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πυρομαχικών. Αρχικά, προοριζόταν για πολιτικούς κρατούμενους, κυρίως κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Νταχάου επεκτάθηκε με περίπου 150 παραρτήματα στη νότια Γερμανία και την Αυστρία.

Οι Κρατούμενοι και οι Θηριωδίες

Περίπου 250.000 κρατούμενοι πέρασαν από το Νταχάου και τα παραρτήματά του. Τουλάχιστον 32.000 πέθαναν από εξάντληση, ασθένειες και κακοποίηση, ενώ πολλοί Εβραίοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία.

Η σύνθεση των κρατουμένων αντανακλούσε τις ναζιστικές προτεραιότητες: πολιτικοί αντίπαλοι, Ρομά, ομοφυλόφιλοι, Μάρτυρες του Ιεχωβά, κληρικοί και πολίτες από τις κατεχόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Αλέξανδρου Παπάγου και Νίκου Ζαχαριάδη.

Οι Εβραίοι μεταφέρθηκαν στο Νταχάου μετά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων» το 1938 και, μετά το 1942, πολλοί στάλθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Το Νταχάου υπήρξε επίσης τόπος φρικιαστικών ιατρικών πειραμάτων, όπου κρατούμενοι χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα.

Η Απελευθέρωση και η Δικαιοσύνη

Το Νταχάου απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις 29 Απριλίου 1945. Μετά τον πόλεμο, οι υπεύθυνοι για τα εγκλήματα δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη, με επτά γιατρούς να καταδικάζονται σε θάνατο.

Η Κληρονομιά του Νταχάου

Το Νταχάου παραμένει ένα σύμβολο της ναζιστικής βαρβαρότητας και ένα μνημείο για τα αμέτρητα θύματα του Ολοκαυτώματος. Η ιστορία του μας υπενθυμίζει τη σημασία της μνήμης και της επαγρύπνησης ενάντια στην επανάληψη τέτοιων φρικαλεοτήτων.

Πηγή: sansimera.gr