Ένας “άνθρωπος” που άξιζε στην ΑΕΚ αλλά όχι στους ανθρώπους της.

Ματίας Αλμέιδα: Ο προπονητής που έδωσε ψυχή σε μια ομάδα

Μερικές φορές, ένας άνθρωπος δεν χρειάζεται δεκαετίες για να αφήσει το στίγμα του. Του αρκούν λίγα χρόνια, αρκεί να τα ζήσει με αλήθεια, πάθος και απόλυτη ταύτιση με τον σκοπό. Ο Ματίας Αλμέιδα δεν πέρασε απλώς από την ΑΕΚ. Την αγάπησε, την ανέστησε, την ένιωσε και στο τέλος, την πόνεσε.

Όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία, η ομάδα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση. Τα αποτελέσματα κατώτερα των προσδοκιών, η ψυχολογία στο ναδίρ και το καινούργιο γήπεδο έτοιμο να ανοίξει τις πύλες του σε μια εποχή γεμάτη αβεβαιότητα. Ο Αλμέιδα δεν ήρθε με μεγάλα λόγια. Ήρθε με πάθος, με όραμα και –κυρίως– με έναν ξεκάθαρο στόχο: να ενώσει, να εμπνεύσει, να δημιουργήσει. Υποσχέθηκε δουλειά, και το τήρησε, δεν υποσχέθηκε τίτλους, και τελικά τα κατάφερε !!!

Από τις πρώτες κιόλας μέρες, φαινόταν ότι κάτι αλλάζει.

Η νοοτροπία, η ένταση στην προπόνηση, η πειθαρχία, η πίστη. Παίκτες ξεγραμμένοι, βρήκαν ξανά ρόλο. Η ομάδα, αντί για ένα σύνολο απομονωμένων μονάδων, έγινε οικογένεια. Και το ποδόσφαιρο; Πιο γρήγορο, πιο επιθετικό, πιο σύγχρονο. Μα πάνω απ’ όλα, γεμάτο καρδιά.

Νταμπλ μετα από 45 χρόνια

Το νταμπλ του 2023 ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Για τον φίλαθλο της ΑΕΚ, το πραγματικό κατόρθωμα ήταν άλλο: η αναγέννηση της σχέσης με την ομάδα. Ξανά γεμάτες εξέδρες, ξανά περηφάνια, ξανά δάκρυα — αυτή τη φορά χαράς. Η «Αγιά Σοφιά» δεν ήταν απλώς το νέο σπίτι. Ήταν το σκηνικό όπου γράφτηκαν σκηνές που θα μείνουν χαραγμένες σε μια ολόκληρη γενιά.

Αληθινός και “Παντελονάτος”!!!!

Ο Αλμέιδα δεν ήταν απλώς προπονητής. Ήταν ηγέτης. Ήξερε να σηκώνει το ηθικό, να προστατεύει τους παίκτες του, να τους εμπνέει. Και ναι, έκανε λάθη. Όπως όλοι. Αλλά ποτέ δεν κρύφτηκε. Πάντα πρώτος στην ευθύνη, πρώτος στη φωτιά.

Η αρχή του τέλους

Η φετινή χρονιά, δύσκολη. Τα αποτελέσματα αρνητικά, οι ήττες βαριές, η αμφισβήτηση έντονη. Η αποχώρησή του δεν ήρθε από αδυναμία, αλλά από την αποδοχή ότι ο κύκλος του έκλεισε. Όχι άδοξα — απλώς, ολοκληρωμένα. Ίσως θα έπρεπε να φύγει νωρίτερα, όταν ξεκινησαν οι τριγμοί. Κάποιοι μιλάνε για πριν τα Χριστούγεννα. Προσωπικά θα πω οτι η μία και μοναδική φορά που τον είδα ηταν αρχές Δεκεμβρίου, στο αεροδρόμιο. Τα μάτια λένε είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Ισχύει!!!!

Παράσημο, η αγάπη των πολλών

Οι αντιδράσεις των ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του λένε πολλά. Από παίκτες μέχρι στελέχη, όλοι μίλησαν με συγκίνηση. Όχι για τα τρόπαια, αλλά για τον άνθρωπο. Για τις σχέσεις, την εμπιστοσύνη, την αλήθεια του χαρακτήρα του. Χαρακτηριστικά τα λογια του Μπρούνο Άλβες:

Θα μεταφέρω το όνομά σου όπου και εάν πάω, ευτυχής που ήμουν στο πλευρό σου!!!

Και τώρα, η ΑΕΚ καλείται να κοιτάξει μπροστά. Να βρει τον επόμενο, χωρίς να ξεχάσει τον προηγούμενο. Η ιστορία συνεχίζεται, αλλά κάποιοι πρωταγωνιστές μένουν για πάντα στις σελίδες της.

Ο Ματίας Αλμέιδα δεν φεύγει σαν προπονητής που απέτυχε. Φεύγει σαν άνθρωπος που αγάπησε και αγαπήθηκε. Και αυτό, καμία ήττα δεν μπορεί να το σβήσει.

Hasta siempre, Matías. Δεν είναι αντίο – είναι ένα “ευχαριστώ” που θα κρατήσει για πάντα.