
Η Φενέρμπαχτσε από το Άμπου-Ντάμπι στην κορυφή της Ευρώπης!!!
25. Μαΐου 2025
Καλοκαίρι, Γιορτή, Κοινότητα – Όλοι Μαζί
28. Μαΐου 2025Η Παλαιστίνη δεν πεθαίνει – Αιμορραγεί σιωπηλά κάθε μέρα!!!

Σε μια γη που διψά για ελευθερία, η σιωπή του κόσμου γίνεται συνενοχή. Η Παλαιστίνη δεν ζητά εκδίκηση — ζητά μνήμη, συνείδηση και δικαιοσύνη.
Η Σιωπή του Κόσμου
Υπάρχει μια γη που πονά.
Μια γη που δεν ζητά εκδίκηση, αλλά ανάσα.
Η Παλαιστίνη δεν χρειάζεται να μας πει λέξη. Το αίμα στα χαλάσματα, τα παιδικά βλέμματα μέσα από τα ερείπια, οι μανάδες που ψάχνουν τα παιδιά τους στις σκιές – μιλούν πιο δυνατά απ’ όλους.
Μα ο κόσμος; Σιωπά….
Τα κράτη, άλλο λιγότερο, άλλο περισσότερο, έμαθαν να μετρούν τις ζωές με συμφέροντα. Ουδέτερη η διπλωματία, επιλεκτική η ανθρωπιά, πρόχειρη η λύπη.
Και στη μέση, μια ιστορία που δεν χωρά πια στους τίτλους των ειδήσεων.
Δεν Είναι Πόλεμος
Δεν είναι πόλεμος όταν ο ένας κρατά τη φωτιά και ο άλλος μια πέτρα.
Δεν είναι πόλεμος όταν ο ένας έχει την ισχύ του κόσμου και ο άλλος τα συντρίμμια του.
Είναι ένα σύστημα που διαιωνίζεται. Μια αποστειρωμένη γενοκτονία, ντυμένη με όρους «ασφάλειας», «αυτοάμυνας», «αναλογικής απάντησης».
Όμως οι λέξεις δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια για πάντα.
Ούτε οι αριθμοί. Ούτε τα στατιστικά.

Η Αντοχή της Ζωής
Κι όμως, μέσα στα καμένα σπίτια φυτρώνουν λουλούδια.
Ένα κορίτσι τραγουδά στο σκοτάδι. Ένα αγόρι στήνει χαρταετό με κουρέλια.
Μια γιαγιά ψιθυρίζει ιστορίες που επιμένουν να μην σβήνουν.
Η Παλαιστίνη δεν είναι μόνο θρήνος. Είναι και μνήμη, είναι και τραγούδι, είναι και μια λέξη που δεν έσβησε ποτέ από το στόμα όσων έμαθαν να ζουν χωρίς πατρίδα: ελπίδα.
Ο Καθρέφτης του Κόσμου
Δεν χρειάζεται να είσαι Παλαιστίνιος για να πονέσεις. Ούτε μουσουλμάνος, ούτε αριστερός, ούτε πολιτικός αναλυτής.
Αρκεί να είσαι άνθρωπος.
Γιατί όποιος κοιτά τη Γάζα και δεν βλέπει τον καθρέφτη του εαυτού του, έχει ήδη χάσει κάτι απ’ την ψυχή του.
Μια Σταγόνα Συνείδησης
Η αλήθεια δεν έχει ανάγκη από στρατό. Έχει ανάγκη από μάτια που βλέπουν, στόματα που μιλούν και καρδιές που δεν ξεχνούν.
Όποιος μένει ουδέτερος απέναντι στο άδικο, παίρνει το μέρος του ισχυρού.
Κι ίσως ήρθε η ώρα, όχι να διαλέξουμε πλευρά, αλλά να διαλέξουμε συνείδηση.
Γιατί;
Γιατί η ελπίδα δεν θα έρθει από τις εξουσίες, μα από τις συνειδήσεις.