Ο Γουίλμπερ (1867 – 1912) και ο Όρβιλ Ράιτ (1871 – 1948) άρχισαν να ενδιαφέρονται για τις πτήσεις το 1878, όταν ο πατέρας τους Μίλτον τους χάρισε ένα λαστιχένιο παιχνίδι, που έμοιαζε με ελικόπτερο. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα τα δύο αδέλφια άνοιξαν μια εταιρεία κατασκευής και εμπορίας ποδηλάτων στη γενέτειρά τους Ντέιτον του Οχάιο. Όσα έμαθαν για τα ποδήλατα -η ανάγκη για μια ανθεκτική, ελαφρά κατασκευή, η σπουδαιότητα της ισορροπίας, του ελέγχου και της αντίστασης του αέρα- ήταν ανεκτίμητα εφόδια για την κατασκευή ενός αεροπλάνου.

Το 1899 άρχισαν να κατασκευάζουν ανεμόπτερα και να ανακαλύπτουν μέσα από την πράξη τους νόμους της αεροναυτικής, με τη δημιουργία μιας αεροδυναμικής σήραγγας στο Ντέιτον. Το 1903 ήταν έτοιμοι να πραγματοποιήσουν το μεγάλο άλμα, αφού κατασκεύασαν αξιόπιστους κινητήρες και έλικες. Το πεδίο των δοκιμών τους ήταν ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Βόρεια Καρολίνα, που ονομαζόταν Κίτι Χοκ. Το διάλεξαν για τους σταθερούς ανέμους του και τις πολλές αμμουδιές του, χρήσιμες για τη φάση της προσγείωσης και την αποφυγή ατυχημάτων και ανεπιθύμητων τραυματισμών.

Το αεροπλάνο που κατασκεύασαν είχε το όνομα Flyer 1 (Αεροπόρος 1). Ήταν διπλάνο και κατασκευασμένο από ξύλο ελάτης. Είχε βάρος 341 κιλά μαζί με τον πιλότο, μήκος 6,5 μέτρα, άνοιγμα πτερύγων 12,3 μέτρα, ενώ το ένα φτερό του ήταν μεγαλύτερο από το άλλο κατά μερικά εκατοστά, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη ευστάθεια στο αεροπλάνο. Η μηχανή ήταν πρωτότυπη κατασκευή του υπαλλήλου των Ράιτ, Τσάρλι Τέηλορ, και δανειζόταν πολλά στοιχεία από την τεχνολογία του ποδηλάτου, επειδή οι κινητήρες των αυτοκινήτων είχαν πολύ μεγάλο βάρος. Ο πιλότος ήταν τοποθετημένος μπρούμυτα και με ένα μοχλό κατηύθυνε το πηδάλιο.

Η πρώτη πτήση του Flyer 1 έγινε στις 14 Δεκεμβρίου με πιλότο τον Γουίλμπουρ, που κέρδισε τον Όρβιλ στο στρίψιμο του νομίσματος. Δεν ήταν το ίδιο τυχερός και στην πτήση, αφού το αεροπλάνο δεν πρόλαβε να πάρει ύψος και κατέπεσε, ευτυχώς χωρίς ο Γουίλμπουρ να πάθει το παραμικρό. Το αεροπλάνο έπαθε ζημιές και χρειάστηκαν τρεις μέρες για να επισκευαστούν.

Στις 17 Δεκεμβρίου το Flyer ήταν έτοιμο με τον Όρβιλ στο κόκπιτ». Ήταν 10:35 το πρωί, όταν το αεροπλάνο απογειώθηκε αυτοδύναμα και μετά από 12 δευτερόλεπτα στον αέρα προσγειώθηκε κανονικά. Ο Όρβιλ Ράιτ είχε γράψει ιστορία. Στη συνέχεια, τα δύο αδέλφια πραγματοποίησαν, εναλλάξ, τρεις ακόμα πτήσεις σε ευθεία γραμμή, με την τελευταία να διαρκεί 59 δευτερόλεπτα και να διανύει μια απόσταση 260 μέτρων.

Πηγή: https://www.sansimera.gr