Σαν σήμερα, στις 4 Οκτωβρίου 1970, έφυγε πρόωρα η Τζάνις Τζόπλιν, η γυναίκα-σύμβολο του ροκ και των μπλουζ. Με τη φωνή της να ξεχειλίζει πάθος και αλήθεια, έγραψε μια σύντομη αλλά εκρηκτική πορεία που την καθιέρωσε ως θρύλο της μουσικής.

Από το Τέξας στο Σαν Φρανσίσκο

Η Τζάνις Λιν Τζόπλιν γεννήθηκε το 1943 στο Πορτ Άρθουρ του Τέξας. Σε μια κοινωνία που δύσκολα χωρούσε τη φλόγα της, βρήκε καταφύγιο στα μπλουζ και στις φωνές των ηρωίδων της, όπως η Μπέσι Σμιθ και η Οντέτα. Παράτησε τις σπουδές της και εγκαταστάθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου το κίνημα της αντικουλτούρας και το ψυχεδελικό ρεύμα της δεκαετίας του ’60 τής έδωσαν τον χώρο να εκφράσει ελεύθερα το ταλέντο της.

Οι θρυλικές εμφανίσεις

• Φεστιβάλ Μόντερεϊ (1967): Το κοινό συγκλονίστηκε από την εκρηκτική παρουσία της.
• Γούντστοκ (1969): Καθιερώθηκε ως η γυναικεία φωνή μιας ολόκληρης γενιάς που διεκδικούσε ελευθερία και αλήθεια.

Δισκογραφία

• Cheap Thrills (1968) με τους Big Brother and the Holding Company – «Piece of My Heart», «Ball and Chain».
• I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again Mama! (1969) με τους Kozmic Blues Band – «Try (Just a Little Bit Harder)», «Kozmic Blues».
• Pearl (1971) με Full Tilt Boogie Band – «Me and Bobby McGee», «Cry Baby», «Mercedes Benz».

Timeline της ζωής της

• 1943: Γέννηση στο Πορτ Άρθουρ, Τέξας
• 1962: Μετακόμιση στο Σαν Φρανσίσκο και πρώτη επαγγελματική συνεργασία με συγκροτήματα
• 1967: Μόντερεϊ – πρώτη μεγάλη αναγνώριση
• 1968: Κυκλοφορία Cheap Thrills
• 1969: Γούντστοκ, I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again Mama!
• 1970: Θάνατος στις 4 Οκτωβρίου, Χόλιγουντ, 27 ετών
• 1971: Κυκλοφορία Pearl

Ο θάνατος και η κληρονομιά

Η Τζάνις Τζόπλιν βρέθηκε νεκρή σε δωμάτιο ξενοδοχείου από υπερβολική δόση ηρωίνης, μπαίνοντας στη θρυλική «λέσχη των 27». Παρά τη σύντομη ζωή της, η φωνή και η μουσική της παραμένουν ζωντανές. Καλλιτέχνες όπως ο Λέοναρντ Κοέν και οι The Mamas & the Papas της αφιέρωσαν τραγούδια, ενώ το περιοδικό Rolling Stone την κατέταξε στις κορυφαίες καλλιτέχνιδες όλων των εποχών.

Callout Quote

«Κάθε βράδυ κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους στη σκηνή, μετά όμως γυρίζω σπίτι μόνη.»

Η φράση αυτή συμπυκνώνει την αντίθεση ανάμεσα στην εκρηκτική παρουσία της στη σκηνή και την εσωτερική της μοναξιά.

Η φωνή που δεν σίγησε

Η Τζάνις Τζόπλιν ήταν φλόγα που κάηκε γρήγορα, αλλά το φως της συνεχίζει να λάμπει. Η φωνή της παραμένει ζωντανή σε κάθε μελωδία που συγκινεί, σε κάθε ψυχή που τολμά να τραγουδήσει χωρίς φόβο. Η μουσική της είναι κραυγή, λύτρωση και αιωνιότητα.

https://en.wikipedia.org/wiki/Janis_Joplin