Υπάρχουν στιγμές που δεν γράφονται απλώς σε ημερολόγια, γράφονται μέσα μας. Ακριβώς αυτό έκανε και φέτος η Δράση Αλληλεγγύης Συλλόγων και Φορέων Μονάχου: Σαν μια αχτίδα φωτός που ταξιδεύει από καρδιά σε καρδιά, σαν ένα άγραφο ποίημα που το ολοκληρώνει ο καθένας ξεχωριστά με τη δική του προσφορά.

Φέτος, ο ελληνισμός δεν συμμετείχε μόνο, ξεπέρασε τον ίδιο του τον εαυτό. Σαν να άνοιξε η ψυχή και να είπε “είμαι εδώ”, όχι για να φανεί, αλλά για να σταθεί δίπλα, να γίνει μέρος μιας κοινής πορείας που μετρά το μεγαλείο όχι σε πράξεις, αλλά στην πρόθεση από την οποία γεννήθηκαν.

Κοιτάζοντας πίσω, βλέπεις πως αυτή η δράση δεν μεγαλώνει από τύχη. Μεγαλώνει γιατί κάθε άνθρωπος που απλώνει το χέρι του την νοιώθει δική του, σαν ένα δέντρο που το ποτίζει με ό,τι έχει,
με χρόνο, με κόπο, με σκέψη και ψυχή. Και έτσι, χρόνο με τον χρόνο, ανθίζει. Όχι επειδή το επέβαλε κανείς, αλλά επειδή το διάλεξαν οι πολλοί.

Και είναι όμορφο να βλέπεις τους καρπούς αυτής της προσπάθειας. Απο την αρχή της μοιάζει με ανατολή ηλίου , στην αρχή δειλά, μετά λίγο πιο έντονα, και τελικά τόσο λαμπρά, που φωτίζει και ζεσταίνει μέσα στο καταχείμωνο όποια καρδιά βρει στον διάβα της.

Φέτος, η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σαν κύμα, όχι για να κατακλύσει, αλλά για να αγκαλιάσει. Γιατί όταν πολλοί άνθρωποι, άγνωστοι μεταξύ τους, ενώνουν τα βήματά τους προς το καλό, τότε η αλληλεγγύη δεν είναι πια πράξη — είναι ταυτότητα.

Η φετινή δράση δεν ήταν απλώς επιτυχημένη. Ήταν μια υπενθύμιση πως μέσα στον κόσμο που αλλάζει, υπάρχει κάτι που μένει σταθερό: η βαθιά, αληθινή επιθυμία του ελληνισμού να στέκεται όρθιος μαζί. Να στηρίζει, να μεγαλώνει, να ονειρεύεται. Και όλο αυτό το κάνει σιωπηλά αλλά προπάντων συλλογικά.

Και αυτό το “μαζί” είναι που μας οδηγεί παρακάτω.

Γιατί κάθε κύκλος ολοκληρώνεται μόνο για να ανοίξει ένας μεγαλύτερος, πιο φωτεινός, πιο γενναιόδωρος. Η Δράση Αλληλεγγύης Συλλόγων και φορέων Μονάχου κυλά πλέον μέσα μας και μας καλεί όχι να την ακολουθήσουμε, αλλά να ταυτιστούμε μαζί της και να την μεγαλώσουμε.

Και το κάνουμε.
Κάθε χρόνο.
Κάθε φορά.

Με την καρδιά και μόνο με την καρδιά.