Συγκίνηση και δέος στην τελετή αποκαλυπτηρίων

Το Σάββατο 9 Αυγούστου 2025, στο κοιμητήριο Παραλιμνίου, τελέστηκαν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, δύο ήρωες που θυσιάστηκαν στη Δερύνεια τον Αύγουστο του 1996. Η εκδήλωση συγκέντρωσε πολιτικούς, πολίτες και εκατοντάδες μοτοσικλετιστές της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού.

Οι ανδριάντες, φιλοτεχνημένοι από τον γλύπτη Φίλιππο Γιαπάνη, αποτυπώνουν τις τελευταίες στιγμές των δύο νέων: τον Ισαάκ να στέκεται με θάρρος μπροστά στα συρματοπλέγματα και τον Σολωμού να σκαρφαλώνει για να κατεβάσει τη σημαία του ψευδοκράτους.

Η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, τόνισε: «Η λήθη είναι η χειρότερη προδοσία. Δεν ξεχνούμε και δεν θα ξεχάσουμε».

Οι τελευταίες μέρες των δύο ηρώων

Τάσος Ισαάκ – 11 Αυγούστου 1996

Ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, νέος σύζυγος και μελλοντικός πατέρας, συμμετείχε σε πορεία μοτοσικλετιστών κατά της κατοχής. Μέσα στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας, περικυκλώθηκε και χτυπήθηκε άγρια από όχλο Τουρκοκυπρίων και εποίκων. Η θυσία του συγκλόνισε την Κύπρο και τη διεθνή κοινότητα.

Σολωμός Σολωμού – 14 Αυγούστου 1996

Μόλις τρεις μέρες αργότερα, ο ξάδελφός του, Σολωμός Σολωμού, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί για τη δολοφονία του Τάσου. Σκαρφάλωσε σε ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Πριν προλάβει να την αγγίξει, πυροβολήθηκε θανάσιμα μπροστά στις κάμερες και τον κόσμο.

Το μνημείο – Σύμβολο ελευθερίας και αντίστασης

Οι ανδριάντες τους στέκουν δίπλα-δίπλα, αιώνια σύμβολα του αγώνα για μια ελεύθερη Κύπρο. Ο Δήμαρχος Παραλιμνίου – Δερύνειας, Γιώργος Νικολέττος, ανακοίνωσε ότι η δεύτερη φάση του έργου θα δημιουργήσει έναν χώρο μνήμης και εκπαίδευσης.

Εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Μνήμης, ο Κωνσταντίνος Σόλωνος τόνισε ότι ο προορισμός των πορειών δεν θα είναι πλήρης μέχρι να φτάσουν στην ελεύθερη Κερύνεια.

Η μνήμη που ζει μέσα στις πορείες

Κάθε Αύγουστο, η πορεία μοτοσικλετιστών Ισαάκ – Σολωμού υπενθυμίζει ότι η θυσία τους παραμένει ζωντανή. Δεν πρόκειται για απλή τελετή, αλλά για ανανέωση της υπόσχεσης: ότι οι ήρωες δεν θα ξεχαστούν και ότι η κατοχή δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή.