Η Χαρίκλεια Ρουπάκα γεννήθηκε στη Θήβα στις 27 Δεκεμβρίου του 1950. Ο πατέρας της ήταν αγρότης, αρβανίτικης καταγωγής και η μητέρα της μοδίστρα Μικρασιάτισσα. Σήμερα γίνεται 74 χρονών.

Το όνομα Χαρούλα, της έδωσε ο κόσμος σε ένδειξη μεγάλης οικειότητας και αγάπης. Όπου και να βάλεις τη φωνή της Χαρούλας, όπου και να την ακούσεις, σ’ ένα μαγαζί, στο αυτοκίνητο, στο σπίτι, στο διάλειμμα ενός κινηματογράφου… από πίσω υπάρχει η ελληνική καρδιά. Είναι μια φωνή που σε συμφιλιώνει με το ελληνικό τοπίο, αγαλιάζει την ψυχή σου.

Η φωνή που συνάθροισε γύρω τους πάντες, τον διανοούμενο και τον εργάτη, τον φαντάρο και τον επιστήμονα. Η πρώτη του είδους που το κατάφερε τόσο αρμονικά. Μία καλλιτέχνιδα που γνωρίζει καλά τη διακριτική λεπτή γραμμή ανάμεσα στο γέλιο και στο κλάμα. Ίσως γιατί βίωσε τα πάντα. Από τον πόνο του ξεριζωμού μέχρι την απόλυτη καταξίωση. Τελικά, η «Χαρούλα» υπήρξε η γυναίκα εκείνη που για μια ολόκληρη εποχή προσωποποίησε την Ελλάδα και την έκανε να φαίνεται και λαμπρότερη από ό,τι ήταν, σηκώνοντάς τη στους «ώμους» της φωνής της…

Προσωπικά μεγάλωσα κάπου κοντά στο πατρικό της με ακούσματα της. Μικρό παιδάκι τα καλοκαίρια παίζοντας στην παιδική χαρά της συνοικίας, δίπλα στα δυο μεγάλα πλατάνια ακούγαμε από τα ηχεία που είχαν στηθεί στα γέρικα κλαδιά τους, τις επιτυχίες της εποχής και συχνά πυκνά την Δημητρούλα , όταν πίνει μια γυναίκα , την γκαρσόνα και τόσα άλλα. Ήταν το καμάρι της πόλης βλέπεις.

54 χρόνια καριέρας

1970. Η Χαρούλα είναι μόλις 19 ετών και κάνει δειλά την πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή της μπουάτ «Αρχιτεκτονική» στην Πλάκα. Εκεί θα γνωριστεί με τον Μάνο Λοΐζο και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Αγαπάει όμως πολύ και την υποκριτική και φοιτά στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Μαγεύει τόσο πολύ η φωνή της που ηχογραφεί και το πρώτο της τραγούδι, το «Όταν πίνει μια γυναίκα».

 Όλα αυτά τα χρόνια η Χάρις Αλεξίου συνεργάστηκε με τους περισσότερους σπουδαίους δημιουργούς και ερμηνευτές της χώρας μας και με κάποιους καταξιωμένους ξένους. Τραγούδησε στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, από τη Βραζιλία μέχρι την Ιαπωνία, και από τη Φινλανδία μέχρι την Τυνησία. Το πολύχρωμο ρεπερτόριό της αποτελείται από ήχους λαϊκούς μέχρι ροκ, κι από παραδοσιακά μέχρι τζαζ, χωρίς να σταματήσει ποτέ να πειραματίζεται στην Τέχνη και να ανακαλύπτει νέους δρόμους. Εκτός από ερμηνεύτρια, είναι και δημιουργός έχοντας γράψει πάνω από 75 τραγούδια.

Έχει ηχογραφήσει πάνω από 30 προσωπικούς δίσκους. Παρότι η ίδια δεν συνηθίζει να αναφέρεται στις πωλήσεις των δίσκων της, σύμφωνα με την έρευνα του Πέτρου Δραγουμάνου (2009), η Χάρις Αλεξίου είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των τραγουδιστριών και συνολικά στην τρίτη πίσω από τους Γιώργο Νταλάρα , Γιάννη Πάριο στην κατάταξη με τις περισσότερες πωλήσεις προσωπικών δίσκων που έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι από το 1970 έως το 2009.

Στις 15 Μαΐου του 2010, ο δήμαρχος της Σμύρνης δίνει το όνομα της Χάριτος Αλεξίου σε μια λεωφόρο της πόλης: Ηaris Αleksiou Dostluk Caddesi (Λεωφόρος Φιλίας) , τιμώντας την καταγωγή της και την προσφορά της στην τέχνη.

Ο ξένος τύπος την εξύμνησε για τις βυζαντινές καταβολές της φωνής της, ενώ ο ελληνικός τύπος την αποκάλεσε «Ιέρεια του ελληνικού τραγουδιού». Κάποια στιγμή, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είπε «Αν το ελληνικό τραγούδι ήταν βιβλίο, η Χαρούλα θα ήταν το εξώφυλλο».

Η Χάρις Αλεξίου ανακοίνωσε το 2020 ότι σταματά τις ζωντανές εμφανίσεις. “Δεν με ακούει η φωνή μου πια και είπα πως είναι καλύτερα να σταματήσω. Δεν είναι σωστό”, είχε πει τότε. Δεν ανέβηκε ξανά μόνη σε κάποια για να τραγουδήσει, παρ’ όλο που ήξερε ότι θα μπορούσε να γεμίσει ξανά και ξανά συναυλιακούς χώρους και γήπεδα.

«Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι, δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως παλιά και δεν το καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό και αν το κάνω καλά…» είχε πει σε μία κατάθεση ψυχής η Χαρούλα Αλεξίου στον Φώτη Απέργη στο δεύτερο πρόγραμμα και τόνιζε: «Δεν πάει η φωνή μου πια, δεν με ακούει η φωνή μου…

Το έκανα, μετά πήρα λίγο θάρρος και μετά όταν συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο πήρα την οριστική απόφαση, είπα «Δεν σου αξίζει να συνεχίσεις…».Η συγκλονιστικότερη στιγμή όμως αυτής της συνέντευξής της ήταν όταν είχε παραδεχτεί: «Δεν ήταν κάτι απλό βεβαίως και το πένθησα…».

Ευτυχώς για εμάς, μπορεί η Χάρις να κράτησε την υπόσχεσή της, όμως τα τελευταία χρόνια συνεχίζει να μας χαρίζει σπουδαίες καλλιτεχνικές στιγμές της! Γιατί η Χάρις Αλεξίου ήταν, είναι και θα είναι μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες της χώρας μας και από τις λίγες τραγουδίστριες που μας συντρόφευσε στον πόνο, τη θλίψη, τις χαρές μας και τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας.

ΥΓ. Κάποιοι απο εμας ηταν τυχεροί. Την απολαυσαμε αρχές σεπτεμβρίου στο καλλιμάρμαρο στην τεράστια συναυλιαπρος τιμήν του Λευτερη Παπαδόπουλου γιατί όταν σε φωνάζει ο αρχηγόα δεν μπορείς να πεις όχι…….

Χρόνια πολλά Χαρούλα!!

Πηγή: διαδίκτυο & φωτογραφίες harisalexiou.gr